Dating is overrated

Ik kwam, ik zag, ik kwam heel vaak

ik zag veel later het eindresultaat 
en waar dat naar smaakt

bitter, smerig - nog meer dan jouw zaad 

van obsessie, geliefd en gewaardeerd naar: 
desinteresse, gebruikt en genegeerd 

nooit meer. ik wil me nooit meer zo voelen.

heb een afspraak met mezelf gemaakt 
ik ga naar een nieuwe standaard 
van blind enthousiasme naar: 
voorzichtig en vermoeid 
tot helemaal klaar.

Doodnormaal

Is het niet raar? 
we glimlachen 
en we kijken 
als volwassen normale mensen naar elkaar 

ondertussen 
vraag ik me af 
hoe je zaad smaakt 
en hoe goed het zou voelen als je me aanraakt 

en of me je net zo lief en fijn zou neuken
zoals je met me praat
en of ik überhaupt wel een kans bij je maak  

over dit soort dingen denk ik dagelijks na. 

vind je dit niet raar?